ایلام – ترنم بهاری – ✍مریم بالوی فیلی ، در دنیا بارها و بارها شاهد حمله های ظالمانه برخی کشورها بر علیه غیرنظامی ها بوده‌ایم اما در میان این همه رخدادهای تلخ، جنایت های ناجوانمردانه‌ست که سالها دنیا از آن به تلخی یاد می کنند.

در عملیات ولفجر ده رزمندگان شجاع کشورمان با یاری نیروهای کُرد عراقی موفق شدند تابرخی از شهرهای کُردنشین از جمله حلبچه را از دست نیروهای بعثی آزاد کنند و این گونه خسارت سنگینی را به نظامیان بعثی عراق وارد آوردند.

نیروهای بعثی نیز با فرماندهی صدام سرنگون شده در انتقامی ظالمانه دقیقا راس ساعت ۲  بعدازظهر در چنین روزی پنجشنبه در ۲۵ اسفند سال ۱۳۶۶ بود که یک اتفاق تلخ را رقم زدند و منطقه حلبچه را با کودکان و زنان و مردانش با حمله ناجوانمردانه شیمیایی به شهادت رساندند و خیلی ها را آواره و مسموم کردند.

رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز ۱۳۸۸/۰۲/۲۶ در دیدار مردم مریوان فرمودند: حتّی شهر حلبچه‌ی عراق را هم توانستند از تصرف دشمن خارج کنند. دشمن به انتقام این کار میدانید چه کرد؟ نمیتوانست به اینجا نفوذ کند؛ چون دلاوران ما ضرب شصت به او نشان داده بودند. دشمن بعثی بیرحم دور از انسانیت، شهر حلبچه را بمباران شیمیائی کرد، صد‌ها و شاید هزار‌ها نفر در آن بمباران شیمیائی از مردم کرد حلبچه و آن مناطق از بین رفتند، به خاطر اینکه صدام حسین میخواست از مردم کردی که در مقابله‌ی با نیرو‌های مؤمن جمهوری اسلامی مقاومت نکرده بودند و با آغوش باز آن‌ها را پذیرفته بودند، انتقام بگیرد.

پروفسور اوبن هندریکس رییس آزمایشگاه سم‌شناسی بیمارستان گان فلاندر بلژیک در مورد نوع گازهای شیمیایی حلبچه گفته است: رژیم بعث عراق از ۳ نوع گاز مختلف علیه حلبچه استفاده کرده که این گازها شامل گاز خردل (ایپریت)، گازهای اعصاب (تابون، سارین یا سومان)، VX و گاز سیانوژن هستند.

این فاجعه ای دیگر بود که تاریخ را با اشکال مختلف تکرار و به ثبت رساندند و در جنایت حلبچه خانواده های  نزدیک ۱۰ هزار غیر نظامی به شهادت رساندند.
و صدام ملعون نیز با این فاجعه گناهان خود را چند برابر کرد و جواب این ظلم را در سال ۲۰۰۶ گرفت و به درک واصل شد

گفتنی است حلبچه از شهرهای استان  کردستان عراق در ۱۵–۱۰ کیلومتری مرز ایران و ۲۲۵ کیلومتری شمال شرقی بغداد است که در بمباران حلبچه، نزدیک به ۵۰۰۰ نفر درجا کشته شده و حدود ۱۰۰۰۰ نفرنیز بر اثر لطمات ناشی از آن، جان سپردند. زخمیان این حادثه، از آسیب‌های جدی بلندمدت مانند فلج‌شدن سیستم عصبی، صدمات شدید پوستی، غده‌های سرطانی و آسیب دستگاه‌های تنفسی لطمه دیده‌اند.

در پایان نمونه هایی از حملات شیمیایی عراق به ایران را بخوانید:

زمستان ۱۳۵۹، جمعیت ۱۲ هزار نفری سردشت ۱۳۰ تن شهید و چهار هزار نفر مصدوم شدند.

مرداد ماه ۱۳۶۲ شمال غرب کشور منطقه عملیاتی والفجر ۲، پیرانشهر و حاج عمران

آبان ماه ۱۳۶۲منطقه غرب کشور چند روز پس از عملیات والفجر ۴: ده نفر از مردم شهر بانه و سردشت شهید شدند.

سوم اسفند ماه۱۳۶۳ در جنوب در روز چهارم عملیات خیبر: ۲۱۰۰ نفر مصدوم شدند

نوزدهم اسفند ماه۱۳۶۲ جزایر مجنون: ۵۴۳ رزمنده مصدوم و تعدادی شهید شدند

بیست ودواسفند ماه ۱۳۶۳: در نتیجه آن ۲۲۳۱ نفر مصدوم و ۳۲ نفر شهید شدند

بعد از ظهر چهار شنبه بیست و سه بهمن ماه ۱۳۶۴:تعداد  مصدومین شیمیایی در منطقه فاو ۸۵۰۰ نفر

صبح هشتم اسفند ماه ۱۳۶۴ بیمارستان صحرایی حضرت فاطمه زهرا (س): مصدومیت عده کثیری از پرسنل بیمارستان، این مرکز درمانی

دهم دی ماه ۱۳۶۵ یک بیمارستان صحرایی: ۴۰۰ مصدوم و ۲۰ شهید از کادر پزشکی

پنج شنبه بیست و هفتم اسفند ماه ۱۳۶۶ شهر حلبچه کردستان: ۵۰۰۰ کشته و۷۰۰۰ مصدوم

بیست و هشتم فروردین ماه ۱۳۶۷ در منطقه فاو

پنج شنبه اول اردیبهشت ماه ۱۳۶۷ عراق روستاهای خوزستان در اطراف دار خوین و هویزه

چهارم تیر ماه ۱۳۶۷ حمله عراق به جزایر: مصدوم نمودن جمع کثیری از نیروها

و سرانجام آخرین حمله شیمیایی عراق در مرداد ماه ۱۳۶۷ در شهر اشنویه : با ۲۶۸۰ مصدوم